Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin Yazılı Basında Sunumu: Gazete İçerikleri Üzerinden Karşılaştırmalı İnceleme
Öz
Gazeteler gündemle ilgili gelişmelerin sunulması, bilgilendirme işlevi dışında belli konulara dikkat çekilmesi ve konuların önemsenmesinde önemli yere sahiptir. Çalışmada, kadına yönelik çıkan şiddet haberlerinin gazetelerde nasıl ele alındığı ve kadına yönelik şiddet olaylarının nasıl sunulduğu, tirajı en yüksek gazeteler olan Hürriyet, Sabah, Sözcü, Milliyet ve Türkiye örnekleminde incelenmiştir. Bu gazetelerde çıkan kadına yönelik şiddet ve cinayet haberleri 14.12.2020-14.01.2021 tarihleri arasında içerik analizi yöntemiyle incelenmiştir. Kadına yönelik şiddet haberlerinin en az Türkiye gazetesinde ele alındığı belirlenmiştir. Kadına yönelik şiddet konusuyla ilgili sadece Hürriyet gazetesinde haber türü dışında köşe yazarlarının da bu konuyla ilgili yazılar yayımladıkları tespit edilmiştir. Kadına yönelik şiddet haberlerinde Sözcü gazetesinin her haberinde fotoğraf kullandığı ve diğer gazetelerin ise fotoğraf kullanmadan haber yayımladıkları saptanmıştır. Genel olarak gazete haberlerinde kadınların en çok 11-17 ve 23-39 yaş aralığında şiddete maruz kaldığı, kadınlara yönelik gerçekleşen şiddetin en fazla cinayetle sonuçladığı ve kadınların en fazla fiziksel şiddet gördüğü belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kadına Yönelik Şiddet Medya Yazılı Medya Gazeteler Şiddet Haberleri
Kaynakça
- Referans1 Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Şiddete Maruz Kalındığında. 11 01, 2021 tarihinde https://ailevecalisma.gov.tr/ksgm/siddete-maruz-kalindiginda/ adresinden alındı
- Referans2 Arendt, H. (2018). Şiddet Üzerine. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Referans3 Aydede, C. (2002). Teorik ve Uygulamalı Halkla Ilişkiler Kampanyaları. İstanbul: MediaCat Kitapları.
- Referans4 Aydın, B. N., Kocagazioğlu, S. Y., Arda, Özge E. & Gölge, Z. B. (2016). Basında Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin Ele Alınış Biçimlerinin Karşılaştırılması. Türk Psikoloji Yazıları, 19 (Özel Sayı), 64-72.
- Referans5 Baran, A. G., Sarıtaş, C. T. & Kütük, B. Ş. (2017). Medyada Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İçerik ve Sunum Açısından Analizi. Sosyoloji Konferansları, 55(1),107-132.
- Referans6 Bektaş, A. (2002). Siyasal Propaganda: Tarihsel Evrimi ve Demokratik Toplumdaki Uygulamaları. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
- Referans7 Coştu, Y. (2009). Toplumsallaşma Kavramı Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 9(2), 117-139.
- Referans8 Çobanoğlu, Ş. (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim. İstanbul: Fide Yayınları.
- Referans9 Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. İstanbul: Odak İletişim.
- Referans10 Fromm, E. (2018). İnsanlığın Yıkıcı Kökenleri: Şiddet ve Saldırganlık Üzerine Bir İnceleme. Ankara: Say Yayınları.
- Referans11 Güney, S. (2020). Davranış Bilimleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Referans12 Harari, Y. N. (2015). Hayvanlardan Tanrılara Sapiens: İnsan Türünün Kısa Bir Tarihi. (E. Genç, Çev.) İstanbul: Kolektif Yayınları.
- Referans13 Kara, Z. & Uluç, M. A. (2019). Şiddetin Cinsiyeti: Bir Modern Toplum Anksiyetesi. e-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, 11(3), 1566-1581.
- Referans14 Karaca, S., Barlas, G. Ü., Öngün, E., Öz, Y. C. & Korkmaz, G. (2017). Gazetelerde Bulunan Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İncelenmesi. Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 3(3), 137-144.
- Referans15 Keane, J. (1998). Şiddetin Uzun Yüzyılı. (B. Peker, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- Referans16 Kulkara, N. S., Güllü, D. & Kıvrıkoğlu, F. (2020). Şiddet ve Duygudurum Bozukluğu İlişkisi: Bir Gözden Geçirme. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 3(6), 51-66.
- Referans17 McNeill, W. H. (2002). Dünya Tarihi. (A. Şenel, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Referans18 OECD, Organization for Economic Co-Operation and Development. OECDiLibrary. 04 01, 2021 tarihinde https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/008fcef3 en.pdf?expires=1611505140&id=id&accname=guest&checksum=19D094E7A515996644A455F3EB2C7044 adresinden alındı
- Referans19 Özel, S., Kutlu, A., Yaşayan, S., Küçükaras, H. & Özdemir, K. (2012). Türkçe Sözlük. Ankara: Dil Derneği Yayınları.
- Referans20 Palabıyıkoğlu, R. (1997). Medya ve Şiddet. Kriz Dergisi, 5(2), 123-126.
- Referans21 Polat, O. (2016). Şiddet (Violance). Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
- Referans22 Subaşı, N. & Akın, A. Kadına Yönelik Şiddet; Nedenler ve Sonuçları. 05 01, 2021 tarihinde http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/kadina_yon_siddet.pdf adresinden alındı
- Referans23 Sağlık-Sen (2013). Sağlık Çalışanları Şiddet Araştırması. Ankara: Sağlık-Sen Yayınları.
- Referans24 Silsüpür, Ö. (2021). Halkla İlişkiler ve Medya: Araç ve Yöntemler Üzerine Bir Çalışma. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 66-78.
- Referans25 Şener, E. B. (2011). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddeti Önlemede 4320 Sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun Değerlendirmesi. Uzmanlık Tezi, Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü.
- Referans26 Uyumaz, A. & Akdağ, İ. (2015). Türk Özel Hukukunda Şiddet ve Israrlı Takip Kavramı ile Israrlı Takip Mağdurunun Korunması. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19(2), 45-94.
- Referans27 Vural, Z. B. A. ve Bat, M. (2013). Teoriden Pratiğe Kurumsal Iletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Referans28 Waldahl, R. (1994). Siyasi Tutumlar ve Kamuoyu. (S. İrvan, Çev.) Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1-2, 57-82.
- Referans29 World Health Organization (2002). World Report on Violence and Health: Summary. Switzerland: WHO Library Cataloguing.
- Referans30 World Healt Organization (WHO). Definition and Typology of Violence. 05 01, 2021 tarihinde https://www.who.int/violenceprevention/approach/definition/en/ adresinden alındı
- Referans31 Yavuzer, H. (1982). Çocuk ve Suç. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Referans32 Yegen, C. (2014). İnternet Haberciliğinde Kadın Cinayeti Haberlerinin Sunumu: Posta Gazetesi Örneği. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 4(3), 15-28.
- Referans33 Yetim, D. & Şahin, E. M. (2009). Aile Hekimliğinde Kadına Yönelik Şiddete Yaklaşım. Aile Hekimliği Dergisi, 2(2), 48-53.
- Referans34 Yılmaz, Çiğdem. Bu Yıl Şüpheli Ölümler Arttı. Milliyet, 03 01, 2021.
- Referans35 Yurdakul, H. (2016). Medya ve Siyaset Perspektifinden Kamuoyu. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 81-90. Referans36 Yurdigül, Y. & Yüksel, H. (2012). Gazeteciliğin Dönüşümü: Yeni Medyaya Entegrasyon Sürecinde Değişen Habercilik Pratikleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 18, 140-161.
Öz
Newspapers have an important place in presenting developments on the agenda, drawing attention to certain issues other than informational functions and paying attention to the issues. In this study, newspapers with high circulation were examined such as Hürriyet, Sabah, Sözcü, Milliyet and Türkiye to see how violence against women is discussed and presented in the newspapers. The news on violence and murder against women published in these newspapers were analyzed by content analysis method between 14 December 2020 and 14 January 2021. It was found that news of violence against women were the least discussed in Türkiye newspaper. It was determined not only the Hürriyet newspaper, but also the columnists published articles on the issue of violence against women. It has been determined that in news of violence against women, Sözcü newspaper uses photographs in every news item and other newspapers publish news without using photographs. In general, it has been determined that women were subjected to violence between the ages of 11-17 and 23-39 the most, violence against women resulted in murder the most and women were exposed to physical violence the most.
Anahtar Kelimeler
Violence Against Women Media Printed Media Newspapers Violence News
Kaynakça
- Referans1 Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. Şiddete Maruz Kalındığında. 11 01, 2021 tarihinde https://ailevecalisma.gov.tr/ksgm/siddete-maruz-kalindiginda/ adresinden alındı
- Referans2 Arendt, H. (2018). Şiddet Üzerine. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Referans3 Aydede, C. (2002). Teorik ve Uygulamalı Halkla Ilişkiler Kampanyaları. İstanbul: MediaCat Kitapları.
- Referans4 Aydın, B. N., Kocagazioğlu, S. Y., Arda, Özge E. & Gölge, Z. B. (2016). Basında Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin Ele Alınış Biçimlerinin Karşılaştırılması. Türk Psikoloji Yazıları, 19 (Özel Sayı), 64-72.
- Referans5 Baran, A. G., Sarıtaş, C. T. & Kütük, B. Ş. (2017). Medyada Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İçerik ve Sunum Açısından Analizi. Sosyoloji Konferansları, 55(1),107-132.
- Referans6 Bektaş, A. (2002). Siyasal Propaganda: Tarihsel Evrimi ve Demokratik Toplumdaki Uygulamaları. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
- Referans7 Coştu, Y. (2009). Toplumsallaşma Kavramı Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 9(2), 117-139.
- Referans8 Çobanoğlu, Ş. (2007). Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim. İstanbul: Fide Yayınları.
- Referans9 Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. İstanbul: Odak İletişim.
- Referans10 Fromm, E. (2018). İnsanlığın Yıkıcı Kökenleri: Şiddet ve Saldırganlık Üzerine Bir İnceleme. Ankara: Say Yayınları.
- Referans11 Güney, S. (2020). Davranış Bilimleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Referans12 Harari, Y. N. (2015). Hayvanlardan Tanrılara Sapiens: İnsan Türünün Kısa Bir Tarihi. (E. Genç, Çev.) İstanbul: Kolektif Yayınları.
- Referans13 Kara, Z. & Uluç, M. A. (2019). Şiddetin Cinsiyeti: Bir Modern Toplum Anksiyetesi. e-Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi, 11(3), 1566-1581.
- Referans14 Karaca, S., Barlas, G. Ü., Öngün, E., Öz, Y. C. & Korkmaz, G. (2017). Gazetelerde Bulunan Kadına Yönelik Şiddet Haberlerinin İncelenmesi. Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 3(3), 137-144.
- Referans15 Keane, J. (1998). Şiddetin Uzun Yüzyılı. (B. Peker, Çev.) Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
- Referans16 Kulkara, N. S., Güllü, D. & Kıvrıkoğlu, F. (2020). Şiddet ve Duygudurum Bozukluğu İlişkisi: Bir Gözden Geçirme. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 3(6), 51-66.
- Referans17 McNeill, W. H. (2002). Dünya Tarihi. (A. Şenel, Çev.) Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
- Referans18 OECD, Organization for Economic Co-Operation and Development. OECDiLibrary. 04 01, 2021 tarihinde https://www.oecd-ilibrary.org/docserver/008fcef3 en.pdf?expires=1611505140&id=id&accname=guest&checksum=19D094E7A515996644A455F3EB2C7044 adresinden alındı
- Referans19 Özel, S., Kutlu, A., Yaşayan, S., Küçükaras, H. & Özdemir, K. (2012). Türkçe Sözlük. Ankara: Dil Derneği Yayınları.
- Referans20 Palabıyıkoğlu, R. (1997). Medya ve Şiddet. Kriz Dergisi, 5(2), 123-126.
- Referans21 Polat, O. (2016). Şiddet (Violance). Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, 22(1), 15-34.
- Referans22 Subaşı, N. & Akın, A. Kadına Yönelik Şiddet; Nedenler ve Sonuçları. 05 01, 2021 tarihinde http://www.huksam.hacettepe.edu.tr/Turkce/SayfaDosya/kadina_yon_siddet.pdf adresinden alındı
- Referans23 Sağlık-Sen (2013). Sağlık Çalışanları Şiddet Araştırması. Ankara: Sağlık-Sen Yayınları.
- Referans24 Silsüpür, Ö. (2021). Halkla İlişkiler ve Medya: Araç ve Yöntemler Üzerine Bir Çalışma. Türkiye Mesleki ve Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 66-78.
- Referans25 Şener, E. B. (2011). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddeti Önlemede 4320 Sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun Değerlendirmesi. Uzmanlık Tezi, Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü.
- Referans26 Uyumaz, A. & Akdağ, İ. (2015). Türk Özel Hukukunda Şiddet ve Israrlı Takip Kavramı ile Israrlı Takip Mağdurunun Korunması. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 19(2), 45-94.
- Referans27 Vural, Z. B. A. ve Bat, M. (2013). Teoriden Pratiğe Kurumsal Iletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
- Referans28 Waldahl, R. (1994). Siyasi Tutumlar ve Kamuoyu. (S. İrvan, Çev.) Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 1-2, 57-82.
- Referans29 World Health Organization (2002). World Report on Violence and Health: Summary. Switzerland: WHO Library Cataloguing.
- Referans30 World Healt Organization (WHO). Definition and Typology of Violence. 05 01, 2021 tarihinde https://www.who.int/violenceprevention/approach/definition/en/ adresinden alındı
- Referans31 Yavuzer, H. (1982). Çocuk ve Suç. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi.
- Referans32 Yegen, C. (2014). İnternet Haberciliğinde Kadın Cinayeti Haberlerinin Sunumu: Posta Gazetesi Örneği. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 4(3), 15-28.
- Referans33 Yetim, D. & Şahin, E. M. (2009). Aile Hekimliğinde Kadına Yönelik Şiddete Yaklaşım. Aile Hekimliği Dergisi, 2(2), 48-53.
- Referans34 Yılmaz, Çiğdem. Bu Yıl Şüpheli Ölümler Arttı. Milliyet, 03 01, 2021.
- Referans35 Yurdakul, H. (2016). Medya ve Siyaset Perspektifinden Kamuoyu. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi, 1(2), 81-90. Referans36 Yurdigül, Y. & Yüksel, H. (2012). Gazeteciliğin Dönüşümü: Yeni Medyaya Entegrasyon Sürecinde Değişen Habercilik Pratikleri. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 18, 140-161.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 31 Ocak 2022 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022Cilt: 4 Sayı: 1 |
