Research Article
Toplumsal Rıza Üretimi Sürecinde Televizyon Tartışma Programlarının Etkisi ve “Fast Thinker” Kavramı
Abstract
Medyadaki tekelleşme tek biçimciliği, rekabet ortamının olması ise çoksesliliği getirmektedir. Ancak, rekabeti teşvik eden liberal anlayış, bu şekilde yayınların daha nitelikli olacağını varsaysa da uygulamada durum bu şekilde gerçekleşmemektedir. Temel amacı kar elde etmek olan holdingler, daha fazla izlenebilmek adına toplumun en alt beğeni düzeyini gözeterek yayınlar yapmakta ve bu da kitle medyasının belli klişe yayınların dışına çıkamamasına neden olmaktadır. Farklı özgün fikirler, yazılar medyada kendisine yer bulamamakta, yer bulabilmesi için medyatik ya da ünlü bir kişinin altına imza atması gerekmektedir. Makalemiz kapsamında; CNN Türk haber kanalında yer alan Akıl Çemberi isimli tartışma programının konuk profilleri ve konuları analiz edilecektir. Ayrıca medyadaki teksesliliğin ortaya çıkmasında önemli rol oynayan yeni medya aktörleri “fasthinkerler” eleştirel analize tabi tutulacaktır.
Keywords
References
- Referans1 Ayhan, A (2007). Propaganda Nedir? Propaganda ve Halkla İlişkiler Ekseninde ABD Dış Politikası. İstanbul: Literatürk Yayınevi.
- Referans2 Berktay, F. (2000). Tek Tanrılı Dinler Karşısında Kadın. İstanbul: Metis Yayınları.
- Referans3 Bernays, E. L. (1947). The Engineering of Consent. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science Table of Contents, 250(1), 113–120.
- Referans4 Bourdieu, P. (2000). Televizyon Üzerine. İstanbul: Yapı Kredi yayınları.
- Referans5 Butler, J. (1988). Performative Acts And Gender Constitution: An Essay İn Phenomenol-Ogy And Feminist Theory. Theatre Journal, 40(4), 519-531
- Referans6 Cankaya, Ö (1997). Dünden Bugüne Radyo Televizyon (Türkiye’de Radyo-Televizyonun Gelişim Süreci). İstanbul: Beta Yayınları.
- Referans7 Cankaya, Ö (2015). Bir Kitle İletişim Kurumunun Tarihi: TRT. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları
- Referans8 Chomsky, N. (1993). Medya Gerçeği. Abdullah Yılmaz (çev.). İstanbul: Tüm Zamanlar Yayıncılık.
- Referans9 Chomsky, N. (2008). Medya Denetimi. Elif Baki (çev.). İstanbul: Everest Yayınları
- Referans10 Cox, B. (1999). How Gender Roles Affect Women Journalists in Arkansas Television Evening News. Master Tezi, University of Ozarks.
- Referans11 Çakır M (2010). İletişim Özgürlüğünün Bir Ölçütü Olarak Gazetecinin İş Güvencesi, İstanbul Arel Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Çalışmaları Dergi Yıl:1 Sayı:1, İstanbul.
- Referans12 Çelenk, S. (2010). Kadınların Medyada Temsili ve Etik Sorunlar (Cilt Televizyon Haberciliğinde Etik). (B. Çaplı; H. Tuncel, ) Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Referans13 DEMIS . (2018). Kadın ve Erkek Katılımcı Temsili Açısından Prime Time Tartışma Programları” Raporu. 01 21, 2020 tarihinde Kalkınma Göç ve Sosyal Politikalar Merkezi Derneği
- Referans14 Danesi M (2002). Understanding Media Semiotics, Bloomsbury Publishing, ABD. www.tdk.gov.tr
- Referans15 Ertuna, C . (2018). Türkiye’de Televizyonlarda Kanaat Üretimi: Haber Kanallarındaki Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri . Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi , (29) , 57-81
- Referans16 Friedman, R. B. (1990) On the Concept of Authority in Political Philosophy. Authority, Ed. Raz, Joseph, pp. 56-91. New York: New York University Press
- Referans17 GMMP (2015). “The Global Media Monitoring Project,” http://whomakesthenews.org/gmmp/gmmp-reports/gmmp- 2015-reports.
- Referans18 Herman, E. S. (2004), “Kelime Hileleri ve Propaganda”, Chomsky, N. vd. Medyanın Kamuoyu İmalatı, İstanbul, Chiviyazıları Yayınevi.
- Referans19Herman, Edward S. ve Chomsky, Noam (2012) Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği, Çev. Ender Abadoğlu. İstanbul: BGST Yayınları.
- Referans20 İlal, E. (1989). İletişim, Yığınsal İletişim Araçları ve Toplum, İstanbul: Der yayınları
- Referans21 Jeanneney, J. N. (2009). Başlangıcından Günümüze Medya Tarihi, Esra Atuk (çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Referans22 Lippmann, W. (2004). Public Opinion. Dover Yayınevi
- Referans23 Mengü, S. Ç. (2004). “Televizyon Reklamlarında Kadına Yönelik Oluşturulan Toplumsal Kimlik. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Referans24 Nebiler, H (1995). Medyanın Ekonomi Politiği. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
- Referans25 Özsöz, C. (2008). “Kültürel Feminist Teori ve Feminist Teorilere Giriş” Sosyoloji Notları, 6, 51-55
- Referans26 Pekman, C ( 1997). Televizyonda Özelleşme-Avrupa’da Yayıncılığın Değişim Süreci. İstanbul: Beta Yayınları.
- Referans27 Sevginer P (2012) Medya ve Siyaset İlişkisi İçerisinde Türkiye’de Gazetecilik ve Sansür, Yüksek Lisans Tezi, K. H. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Referans28 Schiller, Herbert (1993) Zihin Yönlendirenler, Çev. Cevdet Cerit. İstanbul: Dokuz Eylül Yayınları.
- Referans29 Tokgöz, O. (2008). Temel Gazetecilik. 7. Baskı. Ankara: İmge Kitabevi.
- Referans30 Ünlü, G. D; Aslan, P. (2017). “Türk Televizyon Dizilerindeki Kadın Rollerine Kadınların Gözünden Bakmak” İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF E-Dergi), ½ (1), 191-206
- Referans31 van Zoonen, L. (1993). A Tyranny of Intimacy? Women, Femininity and Television. Peter Dahlgren and Colin Sparks (Der.). Communication and Citizenship: Journalism and the Public Sphere içinde. London: Routledge.
Year 2022,
Volume: 4 Issue: 2, 88 - 106, 31.07.2022
Abstract
References
- Referans1 Ayhan, A (2007). Propaganda Nedir? Propaganda ve Halkla İlişkiler Ekseninde ABD Dış Politikası. İstanbul: Literatürk Yayınevi.
- Referans2 Berktay, F. (2000). Tek Tanrılı Dinler Karşısında Kadın. İstanbul: Metis Yayınları.
- Referans3 Bernays, E. L. (1947). The Engineering of Consent. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science Table of Contents, 250(1), 113–120.
- Referans4 Bourdieu, P. (2000). Televizyon Üzerine. İstanbul: Yapı Kredi yayınları.
- Referans5 Butler, J. (1988). Performative Acts And Gender Constitution: An Essay İn Phenomenol-Ogy And Feminist Theory. Theatre Journal, 40(4), 519-531
- Referans6 Cankaya, Ö (1997). Dünden Bugüne Radyo Televizyon (Türkiye’de Radyo-Televizyonun Gelişim Süreci). İstanbul: Beta Yayınları.
- Referans7 Cankaya, Ö (2015). Bir Kitle İletişim Kurumunun Tarihi: TRT. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları
- Referans8 Chomsky, N. (1993). Medya Gerçeği. Abdullah Yılmaz (çev.). İstanbul: Tüm Zamanlar Yayıncılık.
- Referans9 Chomsky, N. (2008). Medya Denetimi. Elif Baki (çev.). İstanbul: Everest Yayınları
- Referans10 Cox, B. (1999). How Gender Roles Affect Women Journalists in Arkansas Television Evening News. Master Tezi, University of Ozarks.
- Referans11 Çakır M (2010). İletişim Özgürlüğünün Bir Ölçütü Olarak Gazetecinin İş Güvencesi, İstanbul Arel Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Çalışmaları Dergi Yıl:1 Sayı:1, İstanbul.
- Referans12 Çelenk, S. (2010). Kadınların Medyada Temsili ve Etik Sorunlar (Cilt Televizyon Haberciliğinde Etik). (B. Çaplı; H. Tuncel, ) Ankara: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Referans13 DEMIS . (2018). Kadın ve Erkek Katılımcı Temsili Açısından Prime Time Tartışma Programları” Raporu. 01 21, 2020 tarihinde Kalkınma Göç ve Sosyal Politikalar Merkezi Derneği
- Referans14 Danesi M (2002). Understanding Media Semiotics, Bloomsbury Publishing, ABD. www.tdk.gov.tr
- Referans15 Ertuna, C . (2018). Türkiye’de Televizyonlarda Kanaat Üretimi: Haber Kanallarındaki Tartışma Programları ve Kanaat Teknisyenleri . Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi , (29) , 57-81
- Referans16 Friedman, R. B. (1990) On the Concept of Authority in Political Philosophy. Authority, Ed. Raz, Joseph, pp. 56-91. New York: New York University Press
- Referans17 GMMP (2015). “The Global Media Monitoring Project,” http://whomakesthenews.org/gmmp/gmmp-reports/gmmp- 2015-reports.
- Referans18 Herman, E. S. (2004), “Kelime Hileleri ve Propaganda”, Chomsky, N. vd. Medyanın Kamuoyu İmalatı, İstanbul, Chiviyazıları Yayınevi.
- Referans19Herman, Edward S. ve Chomsky, Noam (2012) Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği, Çev. Ender Abadoğlu. İstanbul: BGST Yayınları.
- Referans20 İlal, E. (1989). İletişim, Yığınsal İletişim Araçları ve Toplum, İstanbul: Der yayınları
- Referans21 Jeanneney, J. N. (2009). Başlangıcından Günümüze Medya Tarihi, Esra Atuk (çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
- Referans22 Lippmann, W. (2004). Public Opinion. Dover Yayınevi
- Referans23 Mengü, S. Ç. (2004). “Televizyon Reklamlarında Kadına Yönelik Oluşturulan Toplumsal Kimlik. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Referans24 Nebiler, H (1995). Medyanın Ekonomi Politiği. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
- Referans25 Özsöz, C. (2008). “Kültürel Feminist Teori ve Feminist Teorilere Giriş” Sosyoloji Notları, 6, 51-55
- Referans26 Pekman, C ( 1997). Televizyonda Özelleşme-Avrupa’da Yayıncılığın Değişim Süreci. İstanbul: Beta Yayınları.
- Referans27 Sevginer P (2012) Medya ve Siyaset İlişkisi İçerisinde Türkiye’de Gazetecilik ve Sansür, Yüksek Lisans Tezi, K. H. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Referans28 Schiller, Herbert (1993) Zihin Yönlendirenler, Çev. Cevdet Cerit. İstanbul: Dokuz Eylül Yayınları.
- Referans29 Tokgöz, O. (2008). Temel Gazetecilik. 7. Baskı. Ankara: İmge Kitabevi.
- Referans30 Ünlü, G. D; Aslan, P. (2017). “Türk Televizyon Dizilerindeki Kadın Rollerine Kadınların Gözünden Bakmak” İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi (İNİF E-Dergi), ½ (1), 191-206
- Referans31 van Zoonen, L. (1993). A Tyranny of Intimacy? Women, Femininity and Television. Peter Dahlgren and Colin Sparks (Der.). Communication and Citizenship: Journalism and the Public Sphere içinde. London: Routledge.
There are 31 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Communication and Media Studies |
| Journal Section | Araştırma Makaleleri |
| Authors | |
| Early Pub Date | July 30, 2022 |
| Publication Date | July 31, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022Volume: 4 Issue: 2 |
Cited By
ONLINE HARASSMENT AGAINST WOMEN POLITICAL JOURNALISTS ON TWITTER
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
https://doi.org/10.35379/cusosbil.1324510
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.